#អន្រោក៑ /អន៑-រ៉ោក៑ ʔɑn-rɑk อ็อน-ร็อก / เป็นคำภาษากูยโบราณ ที่ปรากฏที่ปราสาทโลเล็ย (ប្រាសាទលលៃ) ที่เมืองเสียมเรียบ เป็นปราสาทหินอยู่ทางเหนือสุดในปราสาทกลุ่มโลเลย ในอาณาจักรเขมรโบราณ สร้างขึ้นในราว พ.ศ. 1435 ในสมัยพระเจ้าอินทรวรมันที่ 1 เสร็จในสมัยพระเจ้ายโศวรมันที่ 1 โอรสของพระเจ้าอินทวรมัน ก็คือรา 1,100กว่าปีมาแล้ว ...แต่คนในสมัยโบราณเคยมีวัฒนธรรมที่ดีงามร่วมกันก็มีการยืมคำศัพท์ที่ใช้ในชีวิตประจำวันกันไปมาเป็นเรื่องธรรมดา ครับ ปัจจุบันนี้ กูยตำบลปรือใหญ่ อำเภอขุขันธ์ และกูยที่กัมพูชา ก็ยังอนุรักษ์และใช้คำนี้เรียก โค หรือ วัว มาจนถึงปัจจุบัน แต่อาจจะออกเสียงเพี้ยนแตกต่างไปบ้างเป็น អន្រ្តក់,ហ្រ្តក់ พบแถบกำปงธม หรือ អន្រោក៑ แบบกูยตำบลปรือใหญ่ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ...เป็นต้น
หมายเหตุ
*** ด้านหน้าของคำนี้ พบใช้คำว่า #គ្វាល៑ /เกวี็ยล/ นำหน้าคำว่า #អន្រោក៑ รวมเป็นคำว่า គ្វាល៑អន្រោក៑ ในยุคนั้น គ្វាល៑ คำนี้ น่าจะหมายถึง เชี่ยวชาญในด้าน....,ชำนาญในด้าน..... แต่ต่อมาในปัจจุบัน ภาษาเขมรวิวัฒน์มาเป็น ឃ្វាល เช่นในคำ ឃ្វាលគោ แปลว่า เลี้ยงวัว แต่ในภาษากูยที่กัมพูชา และกูยตำบลปรือใหญ่ ยังพบใช้คำ គ្វាល៑ นี้อยู่จนถึงปัจจุบัน ได้แก่ គ្វាល៑អន្រ្តក់,គ្វាល៑ហ្រ្តក់ หรือ គ្វាល៑អន្រោក៑ ซึ่งความหมายในปัจจุบัน គ្វាល៑ อาจชี้เฉพาะลงมาว่า เลี้ยง... เท่านั้นเอง ครับ
***ข้อสังเกตคนโบราณจะใช้ เครื่องหมาย (-៑)วิราม กำกับบนพยัญชนะท้าย เพื่อให้รู้ และบังคับว่าคำนี้ต้องออกเสียงสระสั้นเท่านั้น...ครับ
ขอบพระคุณที่มา :
